We kunnen grofweg onderscheid maken tussen twee type COVID-19 apps: symptomenchecker apps en contactonderzoek of- tracking-apps.
Een symptomenchecker app helpt bij het nagaan of je mogelijk besmet bent met het coronavirus. Gebruikers vullen gegevens over hun gezondheid in via de app, bijvoorbeeld door het beantwoorden van een vragenlijst. Een medisch team of bemand callcenter op afstand beoordeelt de klachten. Indien nodig neemt een zorgverlener binnen 24 uur telefonisch contact op. Voorbeelden in Nederland zijn de Corona app van het OLVG en de Corona test van Thuisarts.nl.
Tracking-apps kunnen bijdragen aan contactonderzoek: ze helpen bij het traceren van corona-besmettingen. Dat werkt bijvoorbeeld als volgt: wanneer de app registreert dat app-gebruikers (die allemaal Bluetooth hebben ingeschakeld) minimaal vijftien minuten lang binnen een afstand van twee meter van elkaar zijn geweest, wordt hier een notitie van bewaard. Als één van de gebruikers de diagnose COVID-19 krijgt, vraagt de app toestemming voor het verzenden van een melding aan andere gebruikers van de app. Iedereen die met de besmette persoon in contact of in de buurt is geweest, krijgt zo’n melding via de app op hun eigen telefoon. Deze gebruikers worden uitgenodigd om voorzorgsmaatregelen te nemen en worden indien nodig zelf getest.
Contact-tracing via een app is een bewezen strategie die wetenschappers eerder gebruikten om uitbraken van ebola of HIV te bestrijden, maar zorgt wel voor vragen met betrekking tot data en privacy.
>> lees het volledige artikel op Smart Health